Chociaz tchu brak, biegne dalej. Zyje... staram sie byc. Nie odwracam sie, nie patrze za siebie... Daze do tego co jest przedemna. Nie zatrzymuje sie. Biegne dalej. W strone zmian. W strone ciszy i spokoju. Jeszcze troche, juz prawie tam jestem. Widze schronienie, usmiech, szczescie... Biegne...Lecz nie wiem, czy dotrwam... Nie wiem czy dobiegne...